** متن فارسی در زیر آمده است **
Mana Mohtasham died unexpectedly and tragically on Thursday, November 26, 2020 at the age of 37 near Telluridge, Colorado.
Mana shone a special kind of light. She was a brave adventurer with an insatiable thirst for life - scaling mountains, conquering peaks, never afraid of a challenge or a new start. She lived fully and exuberantly, always looking forward to another trip and another adventure. Mana was strong - whether starting a life in a new country, or changing careers, she had the tenacity and strength of character to make tough decisions that others would have shied away from, and she pursued her dreams with determination and unflinching passion. She was a beloved and loving daughter and sister. She was also a loving, steady, loyal, supportive friend who pushed us all to be stronger and braver and to be the best versions of ourselves. Those she worked with remember her as smart, happy, hard-working, focused, and full of integrity. She left a lasting impression on those she came in touch with, and her bright smile, friendship, compassion, and loyalty will be missed by many.
Mana is survived by her parents, Farhad and Nasrin Mohtasham, her brother, Mazdak Mohtasham, and many friends and extended family worldwide.
A virtual memorial for Mana organized by her family will be held on Saturday, December 5th, 2020 via Zoom: https://sdsu.zoom.us/j/7506875555
An in-person celebration of life for Mana will be held on Saturday, December 12th, 2020 in San Diego.
You can contact Mazdak Mohtasham at +98-912-388-4903 or mazdak@utexas.edu
مانا در یک روز پاییزی به دنیا آمد. ۱۹ مهر ۱۳۶۲. دخترک قوی و سالمی بود که از همان لحظهی تولد در دستان دکتر آرام و قرار نداشت. چشمهای درشتش اینسو و آنسو را چنان با ولع مینگریست، گویی قرار است زیاد تجربه کند. پس از اتمام دانشگاه در دو رشتهی همزمان، ایران را برای دیدن جهانی بزرگتر ترک کرد. مدتی در فرانسه اقامت داشت و در استراسبورگ فوقلیسانس ادبیات فرانسه خواند. سپس به آمریکا رفت. در دانشگاه ایالتی سندیگو فوقلیسانس امبیای خواند و همان جا ماندگار شد.
روز پنجشنبه ۷ آذر ۱۳۹۹، ۲۶ نوامبر ۲۰۲۰، در راه سفری ورزشی، هواپیمای تکموتورهی کوچکی که سوارش بود دچار حادثه شد. مانای زیبایمان در اوج جوانی ما را با خاطرات مانایش تنها گذاشت.
مانا سرشار از شور زندگى بود. حضورش در هر محفلی سکوت و سکون را میشکست و شادی و شوق با خود مىآورد. درهمراهی دوست ماجراجوى ما گریزی از تجربههای نو نبود؛ سفر به سرزمین های نادیده، چشيدن طعمى نو یا پيمودن راهى ناآشنا. مانا عاشق ورزش بود و شيفتهى به چالش كشيدن مرزهاى توانايىهايش. دو، شنا، بسکتبال، تنیس، دوچرخهسواری، کوهنوردى و اسکی همراه هرروزهاش بودند. با طنزی شیرین که گاهی به شیطنتى نمكين تنه میزد، رسم و رسوم معمول بین آدمها را میشکست. طنين صدای خندهاش فضاها را از شادى لبریز میکرد. مانا جسور و آزاد بود. در قيد و بندهاى معمول نمىگنجيد. زیبا بود و زيبايى پسند. در سالهاى مهاجرت، به رغم دورى، با نسرین و فرهاد و مزدک، مادر، پدر و برادرش، همواره همراه و همدل بود.
در اين واپسین روزهای پاییزی، تصوير لبخند درخشان مانا یک دم رهايمان نمىكند. طنين صداى خندههايش میپیچد در گوشهايمان و داغ نبودنش را صدچندان مىكند.
مانا، يار كوه و دشت و بزم و شور ما، هميشه با مايى.
عزيز بلندبالای ما، دوستت داریم.
از همهى دوستانى كه خاطراتشان از ماناى عزيزمان را با ما شريک مىشوند پيشاپيش سپاسگزاريم.
شنبه ۱۵ آذر، ۵ دسامبر، به یاد مانای عزیزمان مراسمی آنلاین، از ساعت ۱۹ تا ۲۱ به وقت تهران، برگزار خواهیم کرد.
لینک دسترسی به مراسم: https://sdsu.zoom.us/j/7506875555
گردهمایی حضوری روز ۱۲ دسامبر درشهر سندیگو برپا خواهد شد.
شماره تلفن و ایمیل برای تماس با خانواده:
۰۰۹۸-۹۱۲-۳۸۸۴۹۰۳
mazdak@utexas.edu